Onlangs hebben wij de assessmentdata van young graduates van onze corporate klanten op meta niveau geanalyseerd.
Het psychologisch profiel van kandidaten, die doordringen tot de eindfase in de selectie, laat het volgende beeld zien:
De intellectuele capaciteiten van young graduates brengen tempo in de tent!
Ten opzichte van het academisch gemiddelde heeft deze groep een veel hoger analytisch potentieel. Op alle fronten. Verbaal analytisch scoren ze veel hoger, met name doordat ze sneller zijn. Numeriek redeneren gaat beter doordat ze sneller en meer accuraat cijfermatige informatie kunnen verwerken.
Logisch schematisch denken gaat ze beter af doordat ze zorgvuldiger informatie analyseren. Nadruk op analyse zien we ook terug in de persoonlijkheidsstructuur. Deze top talenten zijn veel meer dan de meeste managers en professionals geneigd om vraagstukken op een analytische en conceptuele manier te lijf te gaan. Ze zijn er beter in en doen het van nature meer.
Young graduates zijn creatief, maar wel out-of-the-box graag
Opvallend is het vermogen van deze groep om conceptueel te redeneren, ze doen dat met veel meer gemak, breedte en diepgang dan de gemiddelde acadeem. Ook in creatief redeneren scoren ze hoger.
Het is niet zo dat ze meer vloeiend met oplossingen op de proppen komen of gemakkelijker kunnen omschakelen maar onderscheidend is dat ze beter zijn in het bedenken van originele oplossingen. Ze denken gemakkelijker out of the box.
De frustratietolerantie kent echter z’n grenzen
Dan een interessant dilemma. Deze potentiele top talenten zijn ambitieus, ze zijn doelgericht en hebben een sterke wil om vraagstukken oplossen. Ze zoeken een omgeving die snel verandert, ze hebben dynamiek nodig, gaan gemakkelijk met vernieuwing om. Tegelijk zijn ze nog weinig zelfsturend en autonoom, ze hebben richting en duidelijke opdrachten nodig. Waar ze een sterke behoefte aan hebben, is erbij horen. Ze willen ook een gevoel van veiligheid en harmonieuze werkrelaties ervaren. Anderen sturen of beslissingen nemen die impact hebben op anderen doen ze zeer beperkt.
Ze zijn erg met zichzelf bezig en nog maar heel beperkt met anderen. In het werk zelf zijn ze behoorlijk zorgvuldig en ook gericht op details. Behalve als de situatie niet duidelijk is of hen onvoldoende uitdaagt. Bij frustratie door ambiguïteit of verveling komt een behoorlijk beperkte impuls controle naar voren en ontsporen ze snel. Ambiguïteit in de werkomgeving leidt meteen tot onzorgvuldigheid en ongeorganiseerd gedrag. Verveling mond uit in overmatig risico’s nemen. Pubergedrag dus.
Do’s en don’ts bij young graduates
Do’s
- Inhoudelijk stimulerende vraagstukken laten oplossen
- Hun ideeën serieus nemen en hun innovativiteit aanspreken
- Begeleiding bieden in een veilige en duidelijke cultuur
Don’ts
- Confronteren met vraagstukken onder hun niveau
- Creativiteit onbenut laten
- Geen begeleiding bieden en ze hun eigen weg laten zoeken
- Laten starten in een omgeving met politiek en conflicten
